Compensatie voor de transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid

Waarschijnlijk vertel ik u niets nieuws wanneer ik zeg dat een werknemer sinds 1 juli 2015 recht heeft op een transitievergoeding indien de arbeidsovereenkomst meer dan twee jaar heeft geduurd en op initiatief van de werkgever is geëindigd. Die transitievergoeding is een werkgever ook verschuldigd bij het einde van de arbeidsovereenkomst met een werknemer die langdurig (in de regel meer dan twee jaar) arbeidsongeschikt is.  Veel werkgevers ervaren laatstgenoemde verplichting als onrechtvaardig omdat zij gedurende het dienstverband ook al aanzienlijke kosten hebben gemaakt. Zo moet een werkgever tijdens de eerste twee jaar van de arbeidsongeschiktheid minstens 70 % van het loon doorbetalen en  zullen ook re-integratiekosten zijn gemaakt.

Daarom is nagedacht over een compensatieregeling die werkgevers moet compenseren voor de transitievergoeding die zij na twee jaar ziekte aan een werknemer moeten betalen c.q. hebben betaald en de eventueel daarop in mindering gebrachte transitie- en inzetbaarheidskosten. Deze regeling is inmiddels zowel door de Tweede en de Eerste Kamer aangenomen en het lijkt er dan ook op dat de regeling en daadwerkelijk gaat komen. Om die reden zet ik hieronder voor u de belangrijkste uitgangspunten op een rij.

Wanneer recht op de compensatie?

Het recht op compensatie wordt niet gekoppeld aan de wijze waarop de arbeidsovereenkomst is geëindigd. Dit betekent dat een werkgever aanspraak kan maken op de compensatie indien de arbeidsovereenkomst met een ontslagvergunning van het UWV wordt opgezegd, maar ook als deze door de rechter wordt ontbonden en zelfs indien  het dienstverband in onderling overleg (door het sluiten van een vaststellingsovereenkomst) wordt beëindigd.

Hoe en hoeveel?

De werkgever kan de compensatie bij het UWV aanvragen. Op welke wijze, binnen welke termijn, etcetera is nog niet duidelijk. In dat kader heeft de Minister inmiddels een conceptregeling opgesteld, maar deze zal nog definitief moeten worden vastgesteld. In ieder geval blijkt uit de compensatieregeling dat de compensatie zal worden verstrekt vanuit het Algemeen werkloosheidsfonds en dat daar een verhoging van de (uniforme) premie tegenover staat. Vestzak, broekzak, dus?

Het is van belang dat de compensatie is gemaximeerd tot de wettelijke transitievergoeding die wordt gefixeerd op het moment dat de loondoorbetalingsverplichting bij ziekte eindigt. Daarnaast is de compensatie gemaximeerd tot het bedrag dat de werkgever tijdens ziekte aan brutoloon heeft betaald.

Compensatie geldt ook voor oude gevallen

Uit de compensatieregeling blijkt dat deze op 1 april 2020 met terugwerkende kracht tot 1 juli 2015 in werking zal treden. Dit betekent dat werkgevers die na 1 juli 2015 een transitievergoeding aan een langdurige zieke werknemer hebben betaald ook in aanmerking (kunnen) komen voor de compensatie. Dat is echter alleen het geval indien aantoonbaar is dat het ontslag heeft plaatsgevonden wegens langdurige arbeidsongeschiktheid en dat zal dan ook uit de ontslagvergunning, de ontbindingsbeschikking of de vaststellingsovereenkomst moeten blijken. Mocht u binnenkort een vaststellingsovereenkomst met een langdurig arbeidsongeschikte werknemer sluiten, dan is het dus verstandig om daarin tot uitdrukking te brengen dat de arbeidsovereenkomst om die reden eindigt.

Zoals gezegd hebben zowel de Tweede als de Eerste Kamer de compensatieregeling aangenomen. De fractie van GroenLinks heeft de Minister vervolgens echter gevraagd of alle werkgevers in aanmerking komen voor compensatie of dat dit alleen geldt voor werkgevers met een bepaald aantal werknemers. Het antwoord op die vraag laat nog op zich wachten. Wij zijn benieuwd naar de reactie van de Minister en zullen u daarover ten zijner tijd uiteraard informeren.